De centjes rollen.........
29 april 2024 - Calcutta, India
Lieve allemaal
Met mij gaat het goed. De dagen vliegen voorbij. Vanwege de hitte worden op straat regelmatig bekertjes water uitgereikt. Gisteren deelden ze zelfs kleine flesjes water uit in de bus. Dat heb ik hier nog nooit meegemaakt. Maar geen overbodige luxe met temperaturen van 44 graden.
Iedere ochtend als ik naar het Moederhuis loop, staan massa´s mensen voor het huis. Rond half 8 worden door de zusters ontbijtjes uitgedeeld aan de armen. Wellicht de enige maaltijd op een dag. Er wordt veel gebruik van gemaakt.
Op zondagochtend was ik in de mis (start om 06.00 uur) bij de zusters in het Moederhuis. Altijd weer bijzonder om daar te zijn en vooral om de mooie zang van de zusters te beluisteren.
Met de hoofdzuster en de afdelingszuster van Shanti-Dan ben ik inkopen gaan doen van het sponsorgeld. Samen in de bus van The Missionairies of Charity. We zijn de hoek nog niet om, of …. er wordt flink gebeden. Deze keer (gelukkig) niet de hele rozenkrans…….Vanwege de hitte was het shoppen best afzien, maar ook heel gezellig. Samen met de zusters onder een paraplu de markt afstruinen. Geen alledaagse bezigheid.
Wat hebben we veel gekocht: 2 blenders (om het eten fijn te malen), 2 waterfilters, katoenen lappen om beddengoed van te naaien, allemaal materialen om de schootlades (soort dienbladtafels) van de rolstoelen van de meisjes te vervangen of te voorzien. Die tafels worden door een paar handige mannen vervolgens zelf gemaakt. We hebben ook enkele nieuwe rolstoelen besteld. Ook hebben we voor alle meisjes een kettinkje met een kruisje eraan gekocht. Voor het onderhoud van de woonruimtes; 20 bezems. Voor de kapel; 20 nieuwe stoelen en 2 vloerkleden. Voor de keuken: plastic bewaardozen. De zusters weten wat er nodig is voor het huis, en ik trek de beurs met sponsorgeld om te betalen. Geen roepie blijft aan de strijkstok hangen.
Namens de hoofdzuster moet ik iedereen van harte bedanken die een financiële bijdrage heeft geleverd. Ze zei: May God bless you. Today and always.
Zondagochtend hadden we feest in Shanti-Dan. We vierden de verjaardag van 10 meisjes tegelijk waarvan 8 in een rolstoel, ze zijn meervoudig gehandicapt. Ze hadden totaal geen besef van wat zich om hen heen afspeelde. Twee meisjes daarentegen wel. Ze gingen “uit hun dak”. De jarigen zaten in een lange rij in hun beste kleren en met bloemenkroontjes op hun hoofd. Iedereen was erbij; enkele zusters, de massies, 3 vrijwilligers en natuurlijk alle kinderen van de afdeling. Er werd gezongen en gedanst. Ze kregen cake en ranja, dus het was smullen geblazen. Zelfs na het feestje hebben we, ondanks dat het 42 graden was, gedanst met de meisjes die wat mobieler zijn. Fijn om de kinderen zó blij te zien.
In Kalighat werd zaterdag een nieuwe vrouw opgenomen. Ze leefde op straat en op het treinstation. Na een wasbeurt en schone kleding is ze in bed gestopt. Het arme mens lag voortdurend aan de zuurstof en had hoge koorts. Ze sprak geen enkel woord. Haar onderlijf was bont en blauw. Zo zielig! Maar ze was nu in goede handen. Zondag sloot ze echter voor altijd haar ogen. Later die dag kwam een man, helemaal in de war, naar binnen. Het bleek de dakloze zoon van die vrouw te zijn en sinds zaterdag op zoek naar zijn verdwenen moeder. De politie had hem geadviseerd om in de huizen van mr. Teresa op zoek te gaan. En zo kwam hij uiteindelijk in Kalighat terecht. Het was een hartverscheurend tafereel toen hij zijn moeder vond en hem verteld werd dat ze was overleden. De details bespaar ik jullie, maar iedereen heeft een traantje gelaten. Op de mannenafdeling is zondag ook een patiënt overleden.
Nog enkele vrouwen zijn stervende. Ze zijn zo broos en zó ontzettend mager. Het kan iedere dag de laatste zijn.
Op zondagmiddag had zuster Mursy-Marie een “Volunteers-day” georganiseerd voor alle vrijwilligers. Dat doet ze 1 keer per maand o.a. om alle vrijwilligers te bedanken voor hun inzet maar ook om te laten zien hoe mr. Teresa ooit haar missie is begonnen. De middag vond plaats in het gebouw van Shanti-Dan (waar ik ’s ochtends werk).
Allereerst heeft een zuster mooie verhalen verteld uit de tijd dat mr. Teresa nog leefde. Het ging m.n. over HOPE. Vervolgens werd in de kapel de rozenkrans gebeden. Vijf nationaliteiten die er waren hebben het “wees gegroet Maria” in hun eigen taal gebeden: spaans, italiaans, japannees, frans, nederlands. Daarna hebben we een prachtige film gezien over het leven van mr. Teresa. Ongelooflijk hoe zij ooit, als 18-jarige is begonnen. Respect! Als vrijwilliger geeft dit nog meer doorzettingsvermogen en passie om haar werk (al is het voor ons maar een druppeltje) voort te zetten. Als afsluiting kregen we een diner.
Een hele mooie dag die enigszins overschaduwd werd door de enorme hitte van 43 graden waardoor 2 vrijwilligers vroegtijdig moesten afhaken. Toen we ’s avonds naar huis reden, was het nog steeds 33 graden. We moeten het er maar mee doen.
Ik heb vanochtend op het graf van mr. Teresa nog een kaarsje aangestoken voor jullie allemaal. Bedankt voor alle support!
Lieve groetjes uit Calcutta,
Margriet
Bedankt voor je verhalen en fijn dat het geld goed besteed wordt voor alles en iedereen die het nodig heeft.
Ik wens jou en iedereen die zich voor deze stichting inzet dat er elk jaar nog meer geld opgehaald wordt om deze kinderen en de straatkinderen en de mensen die in het sterfhuis terecht komen af en toe een lichtpuntje te wensen op wat voor een manier dan ook.
Zorg goed voor jezelf en heel veel sterkte met alles. Liefs Marja en ook van Peter.❤️😘
Wat mooi wat je allemaal weer kunt betekenen...al is het met sommige dingen een druppeltje op een gloeiende plaat.. , maar toch!
Het geeft voldoening en je beleeft zeker hele mooie momenten zoals dat feestje voor de jarigen.
Petje af hoor!
Ik hoop dat je dit nog heel lang kunt doen en wij nog heel lang ons steentje, hoe klein dan ook, kunnen bijdragen.
Pas goed op jezelf!
Dikke knuffel,
Thecla
Wat kun je boeiend vertellen en de sfeer zo goed overbrengen.
Wat fijn dat het geld zo goed besteed wordt.
Bedankt dat je al jaren het verlengstuk van ons bent.
Blijf goed op jezelf passen.
Liefs Henk en Brenda
Fijn dat het goed met je gaat! Wat mooi om te lezen dat er ondanks alle omstandigheden toch ook plezier wordt gemaakt met het vieren van de verjaardagen van de meisjes. Met cake en ranja. Wat een feest! Voor ons de normaalste zaak van de wereld.
We denken elke dag aan je! Liefs en succes🍀❤️😘
Fijn dat het goed met je gaat! Wat mooi om te lezen dat er ondanks alle omstandigheden toch ook “plezier” wordt gemaakt met het vieren van de verjaardagen van de meisjes. Met cake en ranja. Wat een feest! Voor ons de normaalste zaak van de wereld.
We denken elke dag aan je! Liefs en succes 🍀❤️😘
Wat fijn dat je daar weer zoveel kunt betekenen voor de mensen. We denken vaak aan je! Pas goed op jezelf!!
Wat triest allemaal en van de andere kant ook weer heel mooi wat jij allemaal betekent voor de mensen daar.
Laten we hopen dat je het nog vaak mag beleven en jou missie als onze moeder Teresa voort kunt zetten.
Veel liefs xxx
Fijn dat jij die verschrikkelijke hitte wel kan doorstaan. Zal wel een aanslag zijn op je.
Maar zo te lezen krijg je er ook iets moois voor terug.
Verdriet en plezier wisselen elkaar af.
Kunnen wij ons hier helemaal niks bij voorstellen. Maar via jouw verhalen krijgen we een klein inkijkje. Heel fijn.
En dat je maar flink mag shoppen. Succes😘
Liefs Josette
Dankjewel voor je indrukwekkende mooie emotionele en liefdevolle blog !!!
Bovenal zijn we blij dat het goed met je gaat onder alle omstandigheden !!!! 🙏🍀❤️
We leven met je mee en pas goed op jezelf … Love You and God bless you 🌟
Dikke knuffel en liefs van ons !!!! 🥰🥰
Wat een indrukwekkende en liefdevolle ervaringen! Onder extreem warme omstandigheden krijg je het toch maar weer mooi voor elkaar om de mensen te helpen en het geld goed te bestreden. Veel succes met je vrijwilligers missie, pas goed op jezelf en op naar de volgende blog!
Geweldig, wat een verhaal.
En alles wat jullie, allemaal ,daar doen voor de zieken en hopeloze mensen.
Dat jullie dit prachtige werk van M,Teresa voortzetten.
Groetjes....
(de vorige reactie op naam van Paula Zelis (het lange bericht) was trouwens van mij).
Met veel bewondering voor jouw fysieke en mentale inzet dit verslag gelezen. Bij deze zeer warme temperaturen vind jij de kracht om er voor deze kwetsbare mensen te zijn. Chapeau en alle goeds.
Trees
Sterkte en pas goed op jezelf.
Lieve groet, Lilian
Wat prachtig en ontroerend om al je mooie ervaringen vanaf hier een beetje mee te mogen beleven. Ik heb ontzettend veel bewondering voor al het mooie werk wat jij daar keer op keer weer doet. Je bent een KANJER.
Ik wens je nog een mooie inspirerende tijd in India.
Let goed op jezelf.
Heel veel lieve groetjes van Methilde
Bedankt voor jullie mooie en inspirerende woorden. De omstandigheden zijn absoluut niet makkelijk maar de lieve mensen om me heen die dit allemaal uit liefde en vanuit passie doen voor de minderbedeelden in onze samenleving, maakt veel goed. Ze zijn een inspiratiebron om er iedere dag weer de schouders onder te zetten. Wordt vervolgd........
Lieve groetjes, Margriet