Alles loopt op rolletjes..........
26 april 2024 - Calcutta, India
Lieve allemaal
Met mij gaat het goed. Ik ben inmiddels geacclimatiseerd en ondanks de extreme hitte kan ik mijn werk toch goed doen. De voorspelling is echter dat de temperaturen nog hoger oplopen: Zondag t/m woensdag 44-46 graden. Ik vraag me af hoe de vele mensen die hier op straat of in krotwoningen leven, het moeten redden. Ook de nachten tikken temperaturen van 31 graden aan. Het reizen is voor mij nog wel het meest vermoeiend met dit weer. Het is bloody-hot in de stampvolle bussen maar noodzakelijk om je te verplaatsen. Naar Shanti Dan ga ik met de bus en vervolgens nog 25 minuten lopen. Naar Kalighat ben ik een uur onderweg, waarvan het grootste deel lopend en 15 minuten met de metro (mét AC).
In Shanti-Dan beleven we veel mooie momenten samen. Het is ook hard werken. Om de meisjes in bed te leggen is nog wel de zwaarste klus. Ze hebben veelal overgewicht omdat ze geen beweging hebben maar gekluisterd zijn aan hun rolstoel of bed. De meeste meisjes leven in hun eigen “wereldje” en zijn niet bereikbaar. Maar er zijn er ook die wél reageren, echter weinigen kunnen met taal communiceren (in Hindi of Bengali)
Puti, een meisje dat destijds in het kindertehuis zat waar ik werkte, weet af en toe iets onder woorden te brengen. Ze zei vandaag: Sishu Bhavan, en toen wees ze naar mij. Leuk, he? Dat is het kindertehuis waar zei woonde en ik destijds werkte. Ze beseffen vaak meer dan je denkt.
In Kalighat heb ik weer 2 zusters getroffen van vorig jaar. Zo’n lieve, jonge zusters. Ze herkenden me meteen en wisten zelfs nog mijn naam. Er is sinds 10 maanden nog een nieuwe jonge zuster (afkomstig uit Mexico) bijgekomen. Ook een prachtmens! Maar helaas is zuster Adriane, een Koreaanse zuster die er vanaf mijn beginjaren was, overgeplaatst naar een ander huis. Zo jammer. Zij was zo vertrouwd en zo ontzettend lief. Ook de hoofdzuster waarmee ik vorig jaar nog ging shoppen, is er niet meer. Zr. Angelien heeft nu haar taak overgenomen.
De zusters zijn ontzettend lief voor de patiënten, ondanks dat er iedere dag vrouwen agressief zijn. Vandaag sloeg een patiënt een Massie in het gezicht omdat ze haar medicijnen niet wilde nemen. En een vrouw gooide de thee tegen de muur. De zusters bewaren dan de rust en lossen het “vredig” op.
Op mijn vrije dag ben ik met Sanghita van FOKE op pad gegaan. Deze organisatie komt op voor oudere mensen die geen thuis hebben maar m.n. leven op stations. FOKE heeft 2 opvanghuizen geopend voor deze mensen. Een deel van het sponsorgeld zet ik ieder jaar in voor de mooie projecten van FOKE. Zo ook deze keer.
We hebben het huis Bhalobasa en het huis Madhubati bezocht. Het was een lange reisdag met de auto (met AC). Prachtig om te zien hoe deze oude mensen weer zijn opgebloeid en genieten van het leven, ofschoon velen trauma’s uit het verleden meedragen. Ze hebben een zwaar leven geleid.
Een vrouw die nog niet zolang geleden is opgenomen in Madhubati had het volgende verhaal: Ze was weggelopen bij haar (agressieve) man. In eerste instantie had ze nog geld om van te leven, maar dat raakte op. Ze kwam op straat terecht en leefde van het bedelen. Haar enige dochter wist waar ze was. Om de paar dagen bezocht ze haar moeder en nam haar alle bedelgeld af. Dan valt je toch niets meer in…………Uiteindelijk was de vrouw uitgehongerd en uitgeput. Ze heeft haar leven te danken aan de goede zorgen van FOKE. En zo heeft iedere vrouw haar verhaal. Schrijnend.
De meeste vrouwen in de huizen herkenden me nog van vorig jaar. Ze waren zó blij om me weer te zien. Ik heb gezellig zitten tekenen en kleuren met enkele dames. Ik tekende, en zij kleurden het in. Geweldig! Ze zijn enorm aanhankelijk. Je hoort de hele tijd: I love you. Enkelen huilden toen we weggingen.
Omdat ik het sponsorgeld voor FOKE vooraf had overgemaakt, waren al nieuwe spullen gekocht: Nieuwe klamboes, matrassen en beddengoed. Zo kleurrijk en gezellig! Ook stof om kleding van te maken. En verder wordt het geld gebruikt voor zaken waar nog behoefte aan is. En dat is meer dan genoeg!
Heel veel dank namens Sanghita van FOKE voor jullie donaties!
Lieve groetjes uit Calcutta,
Margriet
Frank
Fijn te horen dat je weer zinvol werk kunt doen. Wel erg vermoeiend ivm temperatuur.
We lezen graag je reisverslag.
Veel groetjes en liefs uit Brunssum. 14°
Anne-Mie en René.
Mens je smelt daar nog met die temperaturen.
Wat een verhaal zeg en dat allemaal vrijwillig.
Menigeen zou denken: hoe houdt ze het vol en waarom doet ze dit allemaal.
Maar dit is Margriet en dit is haar missie.
Mooi de herkenning van sommige zorgvragers en wat mooi de erkenning die je dan toch krijgt.
Margriet, ik doe het je niet na.
Zorg goed voor jezelf zodat je dit werk nu ook weer goed kunt afronden.
Ook wij houden van jou.
Groetjes xxx
Bedankt weer voor jouw verhaal. Tijdens het lezen krijg ik steeds meer bewondering voor jou dat je dit doet. Als je dit leest, besef je weer hoe goed wij het hier hebben. Veel sterkte voor jouw werkzaamheden daar met zo’n hitte. 🍀🍀❤️😘
Ik word stil van jullie lieve woorden. De omstandigheden zijn zwaar, maar op de een of andere manier krijg ik er ook `energie` van. Het is heel fijn om op deze manier iets te kunnen betekenen voor de minderbedeelden. En al jullie medeleven geeft absoluut een `steuntje in de rug`. Bedankt daarvoor! Lieve groetjes uit Calcutta.
Veel kracht en energie in deze enorme hitte!
Weer super werk
Ook fijn dat er mensen zijn die jou Weer terug herkennen liefs ...
Hoe ellendig sommige levens ook zijn toch kunnen ze ergens nog een sprankje hoop en blijdschap zien dat is bewondering waardig.
Liefs Henkbeth